Czasowniki kauzatywne

Czasowniki kauzatywne – czasowniki oznaczające powodowanie jakiejś czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń.

W języku praindoeuropejskim czasowniki kauzatywne charakteryzowały się tym, że:

• • ich rdzeń stał na stopniu o (zob. apofonia praindoeuropejska)
  • do rdzenia dołączany był przyrostek *-éi̯e-

Przykłady:

• • pie. *sed-éh₁-ye- ‘siedzieć’ > psł. *sěděti > pol. siedzieć
    pie. *sod-éi̯e- ‘powodować, że ktoś lub coś siedzi’ > psł. *saditi > pol. sadzić

• • pie. *g^u̯íh₃-u̯e- ‘żyć’ > psł. *žiti > pol. żyć
    pie. *g^u̯oi̯h₃-éi̯e- ‘powodować, że ktoś lub coś żyje’ > psł. *gojiti > pol. goić